Dag 5, zaterdag 27-04-2019

Dag 5... We zitten alweer op de helft van onze vakantie! Het gaat snel, maar we hebben al veel gezien dus het voelt alsof we hier al best lang zijn. 

De weersvoorspellingen waren voor vandaag iets minder goed, het zou fris zijn en wat regen maar gelukkig was niets minder waar. Het zonnetje scheen heerlijk met zo’n 18 graden. Later in de middag wat meer bewolking maar ach, zo lang het droog blijft..

We begonnen onze dag met iets wat we, gelukkig, nog niet vaak hebben mee gemaakt. Gerben heeft de ANWB gebeld. Toen we aan het begin van de week naar Kuhtai gingen begon in eens het lampje, in de auto, van de koelvloeistof te branden. Dat was even balen! Een aantal weken geleden zou deze lekkage verholpen zijn. Er was wat vloeistof te zien wat uit het tankje was gekomen maar hoe het daar kwam dat kon Gerben niet zien. Gerben heeft het met water bijgevuld en uiteindelijk geen melding meer gehad maar het zat ons toch niet helemaal lekker. Dus de ANWB gebeld, we zijn tenslotte niet voor niks lid, en zij hebben iemand van de Oostenrijkse wegenwacht gestuurd. Nu lijkt het erop dat er een minuscuul gaatje in de tank zit. Maar dit zal niet veel problemen geven alleen dat de vloeistof soms bijgevuld moet worden. Gelukkig viel het mee, wij zagen het al gebeuren dat de auto naar een garage zou moeten en we dan een leenauto zouden krijgen. 

Daarna zijn we op pad gegaan. Vandaag hadden we Gries en de kerk van Langenfeld op de planning. Niels weer voorin de auto bij papa en hij kijkt goed mee. Als een waarschuwingsbord staat met de waarschuwing voor vallende rotsblokken zegt hij: ‘kijk uit hier kunnen kiezelstenen vallen!’ Die uitspraken soms, erg leuk!

De weg naar Gries heeft behoorlijk wat bochten, deze bochten hebben allemaal een naam. Wij moesten natuurlijk elke naam opnoemen totdat er eentje gezien werd en wij hoorden: ‘kijk! Hier staat bijna Niels!’

Gries ligt op een hoogte van 1508 meter. Hier en daar lag nog wat sneeuw, dat is natuurlijk feest voor de jongens.

Nadat we even hadden rond gewandeld zijn we weer in de auto gestapt en terug gereden naar beneden, naar Langenfeld. Onderweg waren er nog aardig wat sporen te zien van lawines, hoewel dat op de foto wat minder goed te zien is als in het echt.

In Langenfeld de auto geparkeerd bij ‘de Wingerd’ aldus de jongens. Vanaf daar naar de overkant gelopen, naar de kerk. 

Deze kerk is en blijft mooi vinden wij. De jongens vonden het ook mooi er is veel te zien!

Nadat we binnen gekeken hebben zijn we buitenom de kerk nog een rondje gaan doen over het kerkhof. Dat was toch wel vreemd dat dit zo rond de kerk was. Hier hebben we geen foto’s gemaakt. Er waren een aantal mensen die graven aan het bezoeken waren en we vonden het ongepast om dan foto’s te maken. Hierna zijn we Langenfeld verder in gelopen en hebben we een boodschap gedaan. Op de terug weg moesten we natuurlijk nog een ijsje eten!

Onze stoere mannen! 

Vanuit Langenfeld weer terug gegaan naar Oetz. Eenmaal ‘thuis’ aangekomen stonden er nog e Nederlandse auto’s geparkeerd. Michaela had al verteld dat er boven, in het grote appartement Nederlanders zouden komen. Een familie: opa, oma met kinderen en kleinkinderen. Dit was gelijk gezellig voor Niels en Jens. Met een jongetje van hen, van een jaar of 8 denk ik, zijn ze de hooischuur in gegaan en hebben ze hutten gemaakt waarin ze gingen slapen en tv kijken! Hahahaha! Van het opaatje hier mocht dit, dit was ‘legaal’ zoals hij zei als ze maar uitkeken voor het gat in de vloer. Via dat gat wordt er hooi naar de koeien geschept. Maar opa zorgt goed voor de kleine gasten, hij heeft een plank op dat gat gelegd.

Na het spelen en het hooi in de onderbroek hebben we lekker relaxed aan gedaan. Wat spelen, kwalificatie kijken van de formule 1 en ik lekker een boek lezen.

Na het avondeten hebben we nog even genoten van de zon. 

Op de volgende foto kun je de Bielerfelderhutte zien, in Hoch Oetz.

Daarna werd het toch echt tijd om te gaan douchen. Van de week hadden we de stop van de wasbak in de keuken in de douchebak gedaan zodat er ‘bad’ ontstond. Jens had bedacht om deze vast te pakken.. Kussen op een berg gelegd en klimmen maar, dan kan ik er vast bij.

Vervolgens heeft hij de stop in de douchebak gedaan en de douche aangezet! Het gevolg was een doorweekte en huilde Jens! En wij kwamen niet meer bij van het lachen! Arm kind!

Maar het bad was gelukt, dat was lekker spetteren!

Wat ik nog vergeet te vertellen is dat er vanmorgen nieuwe schapen gebracht werden. Voor de jongens natuurlijk prachtig om te zien. Opa vertelde ons dat er eens in de 2 jaar nieuwe schapen bij komen en een aantal ‘oude’ weg gaan om inteelt te voorkomen. 

Ik geloof dat ik weer genoeg verteld heb, tot morgen!

dikke kus van ons! Xxx

Enne we hebben ook weer filmpjes toegevoegd onder het kopje video’s!