Dag 6, zondag 28-04-2019

Zondag in Oetz....

Van uitslapen hebben ze hier nog niet gehoord denk ik. Onze bovenburen, opa en oma, zijn steevast om 6:30u wakker. En Niels ook helaas. Hij ligt dan in bed en zegt tegen de bovenburen dat ze stil moeten zijn! Hihihi!

Het weer is hier vandaag minder mooi. Veel bewolking en af en toe een spatje regen. Het voelt ook koud aan dus vandaag de winterjas aan buiten. 

We hebben rustig aan gedaan vanmorgen, het echte vakantie gevoel. Nog even zingen voor Tessa’s verjaardag. Zij viert vandaag feest, 6 jaar geworden!

Terwijl we lekker binnen zaten was opaatje buiten alweer druk in de weer. Hij is echt de hele dag bezig met van alles en nog wat. Het gaat niet snel maar hij doet het maar. Maar we vinden het knap voor iemand van 82 jaar! Stiekem hebben we er plezier in om hem bezig te zien, helemaal met z’n eigen ding bezig.

Elke dag om stipt 12:00u horen we oma roepen: ‘Essen!’ (Eten) Vaak hoor je opa wat terug mompelen en dan vertrekt hij naar binnen naar moeder de vrouw. Reageert hij niet snel genoeg dan komt er een schreeuw van oma er achteraan! Hihihihi!

Vanmorgen hadden wij wat oud brood over en opa had gezegd dat we dit niet weg mochten gooien maar aan de schapen moesten geven. Dus wij vanmorgen de schapen voeren. Opa haalde de spanning van het schrikdraad af voor ons zodat we ook echt de wei in mochten om ze te voeren. De schapen stonden boven in de wei en het duurde even voordat ze in de gaten hadden wat wij kwamen doen. Uiteindelijk durfden ze het aan om dichterbij te komen.

Opaatje was ondertussen bezig met een put die verstopt zat. De jongens mochten hem even helpen. Ook stond er een steekwagentje waar de zomerbanden op hadden gelegen. Opa reed hier Niels even mee rond. Jens vond dit niet zo leuk.

Hierna zijn we op pad gegaan naar de Wellerbrucke. Een brug over de rivier die door het hele dal loopt. De Wellerbrucke is in Habichen, het dorpje wat naast Oetz ligt. Vanuit ons huisje kunnen we, met de verrekijker, een plateau zien vlakbij de Wellerbrucke. Hier zijn we ook nog even naar toe gelopen. Onderweg regende het een beetje maar dit was niet noemenswaardig.

Het pad naar de Wellerbrucke hadden ze nu mooi aangelegd met aan beide kanten een houten hek. Zie de foto hierboven. Toen wij hier in 2013 en 2015 waren was dit nog niet.

Na dit pad kwamen we in het bos, een pad wat kronkelig richting Wellerbrucke loopt. 

Aangekomen bij de Wellerbrucke waren de jongens weer onder de indruk. Wat maakt dat water een lawaai en wat liggen er grote rotsen in het water! Ik (Yvonne) was voornamelijk bezig met de jongens de hand vast te houden. Doodeng zo boven op de brug. Bijzonder dat dat gevoel zo veranderd wanneer je kinderen hebt. Toen ik daar in 2013 voor het eerst stond was het vooral gaaf en nu ook gaaf maar ook eng! En als Gerben dan ook nog gaat springen op de brug.... Brrrrrr en hij maar lachen!

We zijn de Wellerbrucke over gegaan en hebben een klein stukje aan de overkant gelopen, daarna weer terug de brug over.

Nadat we de brug weer over waren zijn we nog een klein stukje richting Oetz gelopen, naar dat plateau waar ik eerder over vertelde. Wederom weer veel kiekjes geschoten. Tis ook zo mooi en leuk om de jongens te zien wandelen..🥰

Tussen de bomen door kun je appartement zien...

En er waren kano’s in het water.

Hierna zijn we weer terug gelopen naar de auto.

Jens was wel moe geworden, hij wilde wel even uitrusten...

Eenmaal weer thuis hebben we nog met de verrekijker het plateau opgezocht waar we waten geweest. En natuurlijk even buurten bij de koeien!

Niels heeft vanmiddag een poosje geslapen, hij wilde zo graag een keer ‘lang’ op blijven. Dus dat mocht vanavond. Een film kijken en chips eten! Hoe stoer is dat als je kleine broertje al slaapt. 

Gerben de formule 1 gekeken en Jens en ik lekker aan het keutelen. Ondertussen af en toe een buitje buiten. Mooi om te zien dat de regen voor ons in het dal was maar nog niet bij ons..

Dit verslag heb ik later gemaakt dan de andere avonden omdat we dus eerst een film moesten kijken met Niels, het werd: ‘de smurfen en het verloren dorp’ hoe leuk is dat?! 😉😊 Niels vond het helemaal te gek! 

Inmiddels ligt hij zo’n anderhalf uur op bed, het is nu 22:00u. Ik ben bijna een uur bezig met dit verslag. Dat is elke keer ongeveer zo, een uur hier mee bezig zijn. Tis best een werk, eerst moeten de foto’s in de map komen van dit programma waar we het reisverslag in maken en daarna moeten ze één voor één in de tekst gezet worden! Maar we denken dat het resultaat leuk is dus we hebben het ervoor over! 

Enne een video toegevoegd!

Tot zo ver het verhaal over vandaag, tot morgen!

Groetjes uit Oetz